Kapısı hakikate açılan bir hayatı yaşamayanlar, hayal çölünde dönüp durduklarından ve seraptan seraba savrulduklarından fena halde medyaya yakalanmaktadırlar..
Sorun, televizyonu açmak ya da kapatmak değildir.. Medyadan kaçarsanız, zayıf bir anınızda kötü yakalanırsınız. Medya karşısında güçlü olmak, ondan yayıncı ve seyirci olarak yararlanabilmek için hakikate sadık, salih (olgun, karakteri oturmuş, düzgün) insanlar olmanız gerekiyor.
Medya, insanı ‘seyirci’, ‘dinleyici’ ya da ‘okuyucu’ olarak tanımlıyor. Bu üç kavram, metafizik kökleri olan, manevi dünyanın birer parçası olan kavramlar.. İnsan, bu dünyada ‘seyretmek’ ile, ‘okumak’ ile mükelleftir. Dahası insan, kendinden ve çevresinden haberdar olmak, yani bilincini açık tutmak zorundadır: İnsan, kainat ve hayat karşısında ‘temaşa’ etmekle sorumludur. İnsan, ‘seyirci’, ‘dinleyici’ ya da ‘okuyucu’ olarak varlığın hakikatini görmek, ötelerden haber almak, hakikati bulmak ve ona sadık kalmakla görevlendirilmiştir.
Medya, insanı bu görevinden, ontolojik sorunundan yakalamaktadır. Bu hakikate şahit olma ve sadık kalma görevini yapamayanlar, şeytanın, kötülük odaklarının ve medyanın iğvasına açık olurlar..
Hakikatten haberdar olma, hakikate sadık kalmak için dinleme, seyretme ve dile getirme eylemleri, medya tarafından yersiz kullanılıyor, insan tüketiliyor.
Dünya, yani fizik çevremiz boşluk kabul etmiyor; burada hava varsa, hava çekildiğinde yerine su dolar. Dolayısıyla temel sorun şu: Ben bedenimi, ruhumu, aklımı, kalbimi, nefsimi ne ile meşgul ediyorum? Hayatımda neler ikame ediyorum, neler yıkıyorum, kaldırıyorum? Hayatıma neler ikame ediyorsam, onlar belirleyici olmaya başlıyor.
Hakikate erilememişse, bağlanılmamışsa ve sadakat gözetilmiyorsa, hayat ‘put’larla dolar. Putların bozduğu bir hayat, insanı inançsızlığa, bilgisizliğe, atalete, durağanlığa, tembelliğe, pasif eğlenceye doğru yöneltir.
Televizyon, pasif eğlence kültürünün bir şahikası, hatta zirvesidir. Pasif eğlence kültürü de, bizim bugünkü modern hayatın ana esasını oluşturuyor. Spor dallarının en popüler olanı futboldur ve futbol, pasif eğlence kültürünün en somut göstergesidir..
