Mustafa K. TOPALOĞLU

21. Yüzyılda insanın karşılaştığı en önemli problemlerden biri, kendini “yalnız” hissetmesidir Gelişmekte olan toplumlarda, toplumsal “dönüşümler” ve “değişimler” her zaman olmuştur.

Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı'nın verilerine göre, Türkiye genelinde şiddete uğradığı için “koruma polisi verilen kadın sayısı 12 bine ulaştı.” Ailenin korunması ve kadına karşı şiddetin önlenmesine dair kanun kapsamında, “80 bin civarında da tedbirler alındı.”

Değişimin, gelişimin, bilişimin ve teknolojinin hızla yayıldığı dünyada, insanların genetik yapıları da değişmeye başladı. Özellikle, “erkekler bunu daha hızlı yaşıyorlar.” Antalya'da düzenlenen “Türk Alman Jinekoloji Derneği Kongresi'ne” katılan Prof. Dr. Cihat Ünlü; “Önümüzdeki yıllarda erkekler için tehlike çanlarının çaldığını” söyledi. ” 50 yıl öncesine kadar 250 milyon olan bir erkeğin sperm sayısının 20 milyona kadar düştüğünü” açıklaması herkesi şaşırttı.

İnsanları etkileyebilmek ve yönlendirebilmek için, en etkili araçlardan biri de “sanatsal faaliyetler” dir. Çünkü sanat, insanın “ruhuna ve kalbine” hitap eden “sihirli bir güç” tür. Hangi sanat türü olursa olsun, bıraktığı iz, insanın hafızasından kolay kolay silinmiyor.

İnsanın beyin yapısı,“arayış” a yönelik bir şekilde yaratılmıştır. Bu nedenle insanın fıtratı, geleceğe sürekli umutla bakar. Umut bir motivasyon aracıdır, toplumların “dinç ve heyecanlı” kalabilmeleri için en önemli etkendir.

İnsanın var oluşundan günümüze uzanan süreçte, “güçlünün zayıfı ezmesi” ve bunun sonucunda da “şiddetin olması” hep uygulana gelmiştir. Tarihsel süreç içerisinde her toplumda şiddetin çeşitli şekilleri görülmüş ve artarak varlığını sürdürmüştür.

Nasıl mı oluyor? Yıllardan beri süren “devletin cebellut yönetimi” vatandaşı her yönüyle baskı altında” tutuyor. Başta “bürokratik oligarşi,” vatandaşı aşağılamada en büyük kalkan olarak kullanılıyor. “Askeri güç” baskısını yalnız asker ocağında değil sivil hayatta da kullanıyor.

Modern dünyada salgın hastalık haline gelen “yalnızlık hali,” ülkemizde de giderek yaygınlaşıyor.

Birleşmiş Milletler Topluluğu, “İnsan hakları Evrensel beyannamesini” 1948’de yayınlandı. Bu beyannameye imza atan ülkeler arasında “Türkiye”de var.

Her toplumun yazılı olmayan bir takım davranışlarına ve yaşam tarzlarına yönelik karakteristik özellikleri vardır.

Elektronik adresime gelen bir mesajda, adı ben de mahfuz bir kadıncağız, şöyle feryat ediyordu: “Hiç ummadık bir şekilde kocamın ihanetine uğradım. 18 senelik kocamı hiç tanıyamamışım, bu insanoğlu nasıl bir yaratık” diye soruyor?

Kurban bize atamız Hz. İbrahim’den kalmadır. Kurban kesme hadisesi insanlık tarihi kadar eskimez bir ibadet şeklidir.

Müşriklerden biri Hz. Ali’ye şöyle bir soru sorar: – Ya Ali! Halinize bakıp şaşırıyorum. Her gün erkenden kalkıp namaza gidiyorsun, ibadet yapıyorsun, helal-haram diye pek çok şeyden kendini mahrum ediyorsun.

Teknolojinin, kitle iletişimin ve modern çağın, bireylere kazandırdığı bu kadar haklar yanında “günümüz kadının” kendine olan “özgüven duygusu” eskisinden daha iyi olması lâzım. Gerçekte öylemi?..

Günümüzün “en yaygın kitle iletişim aracı olan televizyon,” insanlara bir yandan, “görselliğiyle,” bir yandan “işitselliğiyle” binlerce programlar sunmaktadır.

Bu konuyu zaman zaman yazıyorum, yazmaya da devam edeceğim, ta ki gerçekleşene dek… Mesele çok önemli ve “tarihi bir sorumluluk” arz ediyor.

21. Yüzyılda “Orta Doğu,” dünyanın en karışık, en problemli ve en tehlikeli bölgesi oldu.

Taksim gezi parkı olaylarıyla” ilgili “mağdur olanlar” savunmaya geçtiler. “Polisin mağduriyetini,” başta hükümet savunuyor.

Başladığı günden bu yana Türkiye’nin gündemini işgal eden, milyonlarca zarara yol açan “taksim gezi parkı olayları,” sıradan basit olaylar olmadığı meydanda…

Muhteşem Osmanlı İmparatorluğunun, en uzun süre padişahı olan “Kanuni Sultan Süleyman,” TV dizisiyle evlerimize misafir oldu. Ekranların dizisi , “Muhteşem Yüzyıl,” son dönemlerin en çok eleştiriler alan dizilerin başında geliyor.

Son zamanlarda moda olan “izdivaç programlarını” yediden yetmişe herkes izliyor. “Evlilik programları” TV’lerin vazgeçilmez “reyting programları” oldu.